ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 1

Οι αναρτήσεις είναι ομαδοποιημένες κατά μάθημα στο δεξί σας χέρι, όπως κοιτάτε. Επίσης μπορείτε να δείτε παλαιότερες αναρτήσεις στο κάτω μέρος της σελίδας πατώντας "παλαιότερες αναρτήσεις".

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 2

Ορισμένες από τις παλαιότερες αναρτήσεις μπορεί να περιέχουν συνδέσμους που δεν λειτουργούν πια. Επίσης ορισμένες παλιές πολυτονικές γραμματοσειρές μπορεί να δυσλειτουργούν. Το μπλογκ έχει συσσωρεύσει ένα μεγάλο αριθμό αναρτήσεων που αδυνατώ να ελέγξω στην πληρότητά τους. Με την πρώτη ευκαιρία θα γίνει μια γενική εκκαθάριση.

8-4-2015: Μια μερική συντήρηση διόρθωσε πολλά προβλήματα (50%).

Επισήμανση 3

Δυστυχώς αρκετά από τα παράθυρα του LinkWithin (you might also like) δεν λειτουργούν πια. Συγχωρήστε με για την ενδεχόμενη ταλαιπωρία!
Σταύρος Γκιργκένης 17-10-2016

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΗΡΟΔΟΤΟ (ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)


Η ζωή του Ηροδότου
1.  Γεννήθηκε το 485/ 484 π.Χ. Καταγόταν από την Αλικαρνασσό, δωρική αποικία στη Μικρά Ασία.          
2. Η οικογένειά του ήταν από τις πιο πλούσιες και αριστοκρατικές της πόλης.
3. Σε ηλικία 20 χρονών αναγκάστηκε να φύγει στην ιωνική Σάμο εξαιτίας πολιτικών αναταραχών στην πόλη του.
4. Στη Σάμο ήρθε σε επαφή με τον ιωνικό πολιτισμό και χρησιμοποίησε την ιωνική διάλεκτο για να γράψει το ιστορικό του έργο.
5. Λίγα χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, που ήταν το πνευματικό κέντρο της εποχής.
6. Το 444 πήρε μέρος στον εποικισμό των Θουρίων στην Κάτω Ιταλία που ήταν έμπνευση του Περικλή, του μεγάλου Αθηναίου πολιτικού.
7. Είναι πιθανόν ότι πέθανε στους Θουρίους,  αλλά αυτό δεν είναι απολύτως βέβαιο.
8. Έκανε πολλά ταξίδια στον τότε γνωστό κόσμο και γνώρισε πολλούς πολιτισμούς, πολλούς λαούς και τα έθιμά τους.

Το έργο του Ηροδότου και τα βασικά του χαρακτηριστικά
1. Ο Ηρόδοτος θεωρείται ο πρώτος πραγματικός ιστορικός. Γι’ αυτό και ονομάζεται Πατέρας της Ιστορίας. Η λέξη ιστορία σήμαινε στην αρχή «έρευνα» και «γνώση που προκύπτει από την έρευνα». Μόνο με τον Ηρόδοτο η λέξη αρχίζει να παίρνει σιγά-σιγά τη σημερινή της σημασία.
2. Πριν από τον Ηρόδοτο έγραψαν  έργα με ιστορικό περιεχόμενο και άλλοι συγγραφείς, τους οποίους ονομάζουμε λογογράφους, αλλά το έργο τους δεν θεωρείται καθαρή ιστορία. Είναι περισσότερο περιγραφές ταξιδιών που περιλαμβάνουν γεωγραφικές, εθνογραφικές, λαογραφικές και ιστορικές πληροφορίες. Οι λογογράφοι έγραψαν σε πεζό λόγο, στην ιωνική διάλεκτο και κατάγονταν οι περισσότεροι από την Ιωνία, όπου γεννήθηκε το ιστορικό  και φιλοσοφικό πνεύμα. Οι σημαντικότεροι από τους λογογράφος θεωρούνται ο Εκαταίος από τη Μίλητο και ο Φερεκύδης ο Αθηναίος.
3. Θέμα της ιστορίας του Ηροδότου  είναι  οι πόλεμοι ανάμεσα στους Πέρσες και τους Έλληνες,  οι λεγόμενοι Περσικοί ή Μηδικοί πόλεμοι. Ξεκινά με την Ιωνική Επανάσταση εναντίον των Περσών το 494 και τελειώνει με την κατάληψη της Σηστού από τους Έλληνες το 479. Ο Ηρόδοτος όμως βλέπει τη σύγκρουση ανάμεσα στους Πέρσες και τους Έλληνες ως μέρος μιας ευρύτερης σύγκρουσης ανάμεσα στην Ασία και την Ευρώπη, την Ανατολή και τη Δύση, την καταπίεση και την ελευθερία. Οι αρχαίοι φιλόλογοι χώρισαν το έργο του Ηροδότου σε εννέα βιβλία, όσα και οι εννέα Μούσες. Για αυτό και κάθε βιβλίο του Ηροδότου έχει ως τίτλο το όνομα μιας Μούσας.
4. Για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα  τα αίτια της σύγκρουσης ανάμεσα στους δύο λαούς, δηλαδή τους Έλληνες και τους Πέρσες, αναγκάζεται πολλές φορές να  περιγράψει γεγονότα τα οποία συνέβησαν πολύ παλιά, πριν από τους Περσικούς Πολέμους. Συχνά επίσης μας δίνει πληροφορίες για την ιστορία και τα έθιμα άλλων λαών. Έτσι βγαίνει συχνά έξω από το θέμα του. Τα σημεία στα οποία ο Ηρόδοτος βγαίνει έξω από το κυρίως θέμα του ονομάζονται παρεκβάσεις. Πολλές παρεκβάσεις προσφέρουν γεωγραφικές, εθνογραφικές και λαογραφικές πληροφορίες για τα έθιμα άλλων λαών.  Αυτές τις παρεκβάσεις τις ονομάζουμε λόγους.  Άλλες από τις παρεκβάσεις είναι μικρές ιστορίες με δραματικό ή αστείο περιεχόμενο και ονομάζονται ανέκδοτα και νουβέλες. Η κυριότερη διαφορά τους είναι ότι οι νουβέλες είναι μεγαλύτερες σε έκταση και πιο περίπλοκες από τα ανέκδοτα. Να σημειωθεί εδώ ότι για τους Αρχαίους Έλληνες η λέξη ανέκδοτο δεν σημαίνει αναγκαστικά μια αστεία ιστορία, αλλά γενικά μια ιστορία για την οποία δεν ξέρουμε αν είναι πραγματικά αληθινή.
5. Ο Ηρόδοτος και οι άλλοι πρώτοι ιστορικοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα γεγονότα όχι στηριγμένοι στον μύθο, αλλά στην αναζήτηση της αλήθειας. Γι’ αυτό το λόγο ο Ηρόδοτος φροντίζει όσο μπορεί να επισκέπτεται τα μέρη στα οποία έγιναν τα γεγονότα που περιγράφει. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται αυτοψία. Επίσης  ρωτά να μάθει πληροφορίες  από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές των γεγονότων  ή ανθρώπους που άκουσαν γι’ αυτά, διαβάζει παλαιότερα βιβλία σχετικά με το θέμα, ερευνά τα αρχεία των πόλεων και τις επιγραφές. Όσο μπορεί αποδίδει την αιτία των γεγονότων σε επιστημονικούς λόγους και όχι στην παρέμβαση των θεών. Η προσπάθεια να εξηγήσει κανείς τα γεγονότα με βάση τη λογική ονομάζεται ορθολογισμός. Επίσης ο Ηρόδοτος στηρίζεται στη δική του εμπειρία καθώς και στην εμπειρία των άλλων ανθρώπων για να ερμηνεύσει τα ιστορικά γεγονότα και δεν πιστεύει εύκολα κάτι που δεν το έχει διαπιστώσει και ο ίδιος. Αυτή η μέθοδος λέγεται εμπειρισμός. Όταν δεν είναι απόλυτα βέβαιος για κάτι φροντίζει να αφηγηθεί τα γεγονότα, αλλά τονίζει την αμφιβολία του και αφήνει τον αναγνώστη να κρίνει ο ίδιος.
6. Στην εποχή του Ηροδότου δεν υπήρχε φυσικά το σύγχρονο σύστημα χρονολόγησης σε προ Χριστού και μετά Χριστόν  χρόνια. Γι’ αυτό και αναγκάζεται να χρονολογήσει τα γεγονότα με άλλες μεθόδους. Συνήθως τα χρονολογεί με βάση τις Ολυμπιάδες, τους καταλόγους των Περσών βασιλέων, τους  καταλόγους των επωνύμων αρχόντων της Αθήνας. Αρκετές φορές δίνει πιο ακριβείς χαρακτηρισμούς, όπως για παράδειγμα  την εποχή του χρόνου που έγινε ένα γεγονός ή την ώρα της ημέρας. Μερικές φορές χρησιμοποιεί το σύστημα της χρονολόγησης σε γενιές, υπολογίζοντας τρεις γενιές για κάθε αιώνα, δηλαδή περίπου 30 χρόνια για κάθε γενιά.

Επιδράσεις στο έργο του Ηροδότου
1. Ο Ηρόδοτος είναι επηρεασμένος από τους λογογράφους που έγραψαν πριν από αυτόν,  τις μεθόδους και τα ενδιαφέροντά τους για τη γεωγραφία, την εθνογραφία και τη λαογραφία.
2. Είναι επηρεασμένος από το ιωνικό πνεύμα του ορθολογισμού, του εμπειρισμού και της φιλοσοφίας.
3. Επηρεάστηκε επίσης από την Ιατρική Σχολή του Ιπποκράτη και τις ιδέες της.
4. Στη Σάμο και στους Θούριους επηρεάστηκε από τη διδασκαλία της Φιλοσοφικής Σχολής των Πυθαγορείων, οι οποίοι έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στην επιστήμη.
5. Από τον θείο του Πανύαση, ο οποίος ήταν επικός ποιητής και μάντης, γνώρισε άριστα την επική ποίηση, ενώ κληρονόμησε και ένα  ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους χρησμούς.
6. Στην Αθήνα επηρεάστηκε από το ελεύθερο πνευματικό κλίμα της πόλης και την αγάπη των Αθηναίων για τη δημοκρατία.

Άλλες βασικές ιδέες του Ηροδότου
1. Ο Ηρόδοτος πιστεύει ότι πολλές φορές στην ανθρώπινη ιστορία επαναλαμβάνονται παρόμοια γεγονότα σαν ένα είδος κύκλου που συνεχώς γυρίζει. Αυτή η αντίληψη της ιστορίας ονομάζεται κυκλική.
2. Πιστεύει επίσης ότι πολλά γεγονότα μπορούν να ερμηνευθούν με το ακόλουθο σχήμα:  ο άνθρωπος πάνω στην υπερηφάνεια και την αλαζονεία του ξεπερνά το μετρό, δηλαδή τα όρια που έχουν θέσει οι θεοί στους ανθρώπους. Αυτό το ξεπέρασμα του μέτρου ονομάζεται ύβρις.  Οι θεοί στη συνέχεια  οργισμένοι οδηγούν τους ανθρώπους επίτηδες στο να κάνουν λάθη → άτη, και έτσι τους εκδικούνται → νέμεση, και τους τιμωρούν → τίση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ανθρώπινη ζωή να είναι ασταθής και κάποιος που είναι ευτυχισμένος ή πλούσιος μπορεί εύκολα να γίνει δυστυχισμένος και φτωχός ή το αντίστροφο.
3. Για τον Ηρόδοτο οι Έλληνες και ο ελληνικός πολιτισμός εκπροσωπούν το μετρό και την ελευθερία, ενώ οι ασιατικοί λαοί της Ανατολής έχουν μια τάση προς την ύβρη και την τυραννία.
4. Ωστόσο χάρη στα ταξίδια του ο Ηρόδοτος έμαθε γενικά να σέβεται τους ξένους λαούς, τον πολιτισμό τους, τα ήθη και τα έθιμά τους, καθώς και τη θρησκεία τους. Θεωρεί μάλιστα ότι όλοι οι λαοί στον κόσμο σέβονται τους ίδιους θεούς με διαφορετικά ονόματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...